همچنین به این نتیجه رسیدیم که عموم کسب‌وکارها تمایل دارند کنارشان باشیم تا مراحل رشد و توسعه را باهم طی کنیم؛ تمایل دارند به ما، صرفا به عنوان یک مشاور ننگرند؛ بلکه علاقمند هستند در اجرا نیز وارد شویم. بنابراین تصمیم گرفتیم به روش خود، وارد اجرا شویم و آن انتخاب «مربیگری» بود؛ (آموزش ماهی گیری) چراکه مربیگری باعث انتقال مفاهیم و مهارت‌ها به مخاطب می‌شود و در یک بازه‌ی زمانی مشخص، شرکت را از مشاور، مستقل و بی‌نیاز می‌کند.
ولی آن چیزی که برای هر صاحب کسب‌وکاری اهمیت دارد، این است که…
چقدر توانسته‌ایم فروش را بالا بریم؟
چقدر سهم بازارش افزایش یافته؟
چه تعداد مشتریان جدید جذب شده اند؟
فضای کار چه میزان «رشد و توسعه» یافته است؟
فرهنگ سازمانی چقدر توسعه یافته؟
میزان باورمندی و آمادگی روحی روانی کارکنان چقدر ارتقا یافته و…
بنابراین ناگزیر شدیم برای «مازه» تصمیماتی استراتژیک بگیریم:
نخست؛
نام مجموعه تغییر یافت: «مرکز مشاوره بازاریابی مازه» به «مرکز مشاوره مدیریت مازه» تبدیل شد.
دوم؛
موضوع فعالیت سازمان بود؛ از «بازاریابی» به «کسبوکار» تغییر یافت؛
سوم؛
در کنار مشاوره، مربیگری (کوچینگ) و آموزش، پررنگ تر شد.
